Ευτυχισμένη χώρα όπου σοβαρά επιστημονικά ζητήματα, από τους σεισμούς μέχρι τις επιδημίες και μέχρι την Ιστορία, «τακτοποιούνται» στα πρωινάδικα... Αραγε πώς θα κάλυπταν τα ελληνικά ΜΜΕ τη δίκη του Γαλιλαίου; Δεν θα ξεκινούσαν τα ρεπορτάζ με «Νέα πρόκληση από τον προστατευόμενο του Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης...»; Δεν θα έγραφε ο τίτλος στα δελτία ειδήσεων «Γαλιλαίος Γαλιλέι: Η γη κινείται!», ενώ ο σχολιαστής θα έσχιζε τα ιμάτιά του λέγοντας «κάποιος να τον μαζέψει τον κύριο! Δεν θα μας τρελάνει αυτός...»;
Μακάρια η χώρα όπου οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την αντίθεση στην «ποινικοποίηση της άποψης περί γενοκτονιών» και την «άρνηση των γενοκτονιών».
Ευλογημένη η χώρα όπου επί χρόνια στα κανάλια καλούσαν στα πάνελ ακροδεξιούς για να γίνει τζέρτζελο και τηλεθέαση, ενώ τώρα στα ίδια πάνελ οι ίδιοι παρουσιαστές αναρωτιούνται για την άνοδο του ναζισμού στην Ελλάδα.
Ευτυχισμένη η χώρα που δεν χρησιμοποιεί την επιστήμη για να νομοθετεί, αλλά νομοθετεί την επιστήμη...
Μακάρια η χώρα όπου ο συντηρητισμός δεν είναι απλώς άποψη, αλλά θεωρείται «κεκτημένη γνώση». Ευτυχισμένη η χώρα που σιτίστηκε επί δεκαετίες με θεωρίες συνωμοσίας και έθαψε τη σκέψη σε απομεινάρια εθνικών μύθων, αντί να διαλέξει τον δύσκολο δρόμο της εθνικής επίγνωσης.
Μακάρια η χώρα που χρεοκόπησε και δεν κατάλαβε γιατί. Τουλάχιστον διά της χρεοκοπίας έλυσε ένα παλιό θεολογικό ερώτημα. Ως γνωστόν ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει ότι ο Ιησούς στην επί του όρους ομιλία είπε «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών». Ο ευαγγελιστής Λουκάς διαφοροποιείται: «Μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού». Προφανώς οι «πτωχοί τω πνεύματι» και οι «πτωχοί» ταυτίζονται...
