Την βλέπω εδώ και καιρό. Είναι με σωληνάκι, σε μια πολυθρόνα. Τη βγάζει ο σύντροφος της ζωής της στο μπαλκόνι. Λίγο το πρωί, λίγο το βράδυ. Ενίοτε και τα απογεύματα, όταν έχει δροσιά. Λογικά, σε άλλες περιπτώσεις συμβαίνει το αντίστροφο. Αυτή φροντίζει αυτόν. Τα παιδιά, μάλλον, μακριά για λίγες ημέρες, σε κάποια παραλία με τα εγγόνια.
Στην Ελλάδα, το προσδόκιμο ζωής είναι τα 81 χρόνια, επίδοση από τις υψηλότερες στον κόσμο (26η), ενώ κάποιος που θα γεννηθεί αύριο το πρωί μπορεί να υπολογίζει πως θα ζει τα 71 από αυτά «κανονικά». Χωρίς υποστήριξη, άρτιος και πλήρης να ικανοποιεί μόνος του τις ανάγκες. Το 2012, το ένα τέταρτο του πληθυσμού μετρήθηκε πάνω από 60 χρόνια, ενώ το ίδιο ποσοστό, το 2050, αναμένεται να φτάσει στο 36%. Όσον αφορά τις ηλικίες πάνω από τα 80, πέρυσι ήταν το 5,3% του πληθυσμοί (6η στον κόσμο) και σε 37 χρόνια από σήμερα αυτό το νούμερο θα διπλασιαστεί. Μπορείτε να βρείτε περισσότερα στοιχεία εδώ, εδώ κι εδώ.
Οι αριθμοί δεν εξυπηρετούν σε κάτι περισσότερο από την εμφάνιση της τάσης. Ο πληθυσμός σε όλο τον κόσμο γερνάει. Ζει περισσότερο και σε λίγα χρόνια θα είναι τελείως διαφορετικός από ότι είναι σήμερα. Σε Αμερική, Ιαπωνία, Κίνα, στις Σκανδιναβικές χώρες και στη Γερμανία, ήδη, η επιχειρηματικότητα στρέφεται προς αυτή την κατεύθυνση. Το ίδιο και το επίσημο κράτος. Όλο το σήμερα να αφορά περισσότερους, δηλαδή και τους ηλικιωμένους. Από τις συσκευές καθημερινής χρήσης μέχρι τα ασφαλιστικά προγράμματα και από την εύκολη πρόσβαση στην τεχνολογία μέχρι την ψυχολογική υποστήριξη που απαιτείται γι αυτά τα άτομα. Στην Ελλάδα, το χειρότερο δεν είναι ότι δεν υπάρχει καμία πρόληψη ή κάτι που να δείχνει πως έχουμε πιάσει το νόημα της τάσης, αλλά ότι συνεχίζουμε να θεωρούμε τη λύπηση που νιώθουμε στη θέα ηλικιωμένων ως την απάντηση στο πρόβλημα. Ανήμποροι να κάνουμε το παραμικρό.
Μεγαλώνουμε σαν άνθρωποι μέχρι την εφηβεία μας, συνεχίζουμε σαν ρομπότ στο τρέξιμο της δουλειάς στη συνέχεια και οδηγούμαστε προς την έξοδο από αυτή τη ζωή και πάλι σαν άνθρωποι. Σαν κοινωνία, μέχρι στιγμής, έχουμε αποτύχει στα δύο πρώτα στάδια. Λογικά, στο τρίτο θα το κάνουμε πανηγυρικά.
Μπορείτε να δείτε τη θέση της Ελλάδας στην «ποιότητα θανάτου» στο index του Economist. Πατήστε το play, παρακάτω, για να δείτε την εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής σε όλο τον κόσμο από το 1800.
