Η κυβέρνηση προώθησε σειρά νομοσχεδίων και μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούσαν στη βελτίωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την ενίσχυση της οικονομίας, και την επίλυση μακροχρόνιων προβλημάτων, αλλά παράλληλα αντιμετώπισε εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες.
Αρχικά, ένα από τα κύρια επιτεύγματα ήταν η ψήφιση του νομοσχεδίου για τα δικαιώματα των εργαζομένων, που περιλαμβάνει την κατάργηση των «δουλικών» συμβάσεων μηδενικών ωρών και το τέλος της πρακτικής «απόλυση και επαναπρόσληψη». Αν και το νομοσχέδιο δεν θα εφαρμοστεί πλήρως πριν το 2026, αποτελεί κεντρικό πυλώνα της πολιτικής του Στάρμερ για κοινωνική δικαιοσύνη.
Στον τομέα της οικονομίας, η κυβέρνηση τήρησε την υπόσχεσή της να καταργήσει την πολιτική απέλασης αιτούντων άσυλο στη Ρουάντα και να εφαρμόσει την Πράσινη Ευημερία, με στόχο την πράσινη ανάπτυξη. Παράλληλα, δόθηκαν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα -εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS), αστυνομικοί - μια απόφαση που θα στοιχίσει στο κράτος σε πάνω από 9 δισεκατομμύρια λίρες, με την ελπίδα να τερματιστούν οι συνεχείς απεργίες που ταλαιπωρούν τη χώρα.
Ωστόσο, η κυβέρνηση αντιμετώπισε προβλήματα, όπως οι ταραχές το καλοκαίρι, που προκάλεσαν αναταραχές και ανάγκασαν την κυβέρνηση να λάβει σκληρά μέτρα για την καταστολή της βίας. Η διεθνής σκηνή παρουσίασε επίσης προκλήσεις, καθώς ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή δημιούργησε διπλωματικά ζητήματα.
Η απόφαση να περικοπούν οι πληρωμές για θέρμανση στους συνταξιούχους μέσω εισοδηματικών κριτηρίων προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, τόσο από το ίδιο το Εργατικό Κόμμα όσο και από την κοινωνία. Η Ρέιτσελ Ριβς, υπουργός Οικονομικών, υπερασπίστηκε την απόφαση αυτή, υποστηρίζοντας ότι ήταν απαραίτητη για την κάλυψη του ελλείμματος που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Προκλήσεις και σκάνδαλα
Οι πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης των Εργατικών στη Βρετανία, αν και φιλόδοξες σε επίπεδο πολιτικών και μεταρρυθμίσεων, δεν ήταν χωρίς προκλήσεις και σκάνδαλα που προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις. Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν η παραίτηση της Σου Γκρέι, η οποία κατείχε τη θέση της προσωπάρχη του πρωθυπουργού.
Η Σου Γκρέι, γνωστή για τον ρόλο της ως ανώτερη δημόσια υπάλληλος, θεωρείτο ένας από τους βασικούς πυλώνες της διακυβέρνησης των Εργατικών και είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη διαχείριση από την πλευρά της κυβέρνησης. Η παραίτησή της, όμως, ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, καθώς δεν υπήρχε καμία προηγούμενη ένδειξη για προβλήματα στη συνεργασία της με τον πρωθυπουργό. Αν και οι επίσημες εξηγήσεις ήταν γενικές, οι φήμες σχετικά με τις αιτίες της αποχώρησής της έκαναν τον γύρο των βρετανικών μέσων ενημέρωσης. Πολλοί πιστεύουν ότι οι διαφωνίες μεταξύ της Γκρέι και του πρωθυπουργού για συγκεκριμένες πολιτικές και την προσέγγιση στη διαχείριση του δημόσιου τομέα ήταν η βασική αιτία.
Η παραίτηση της Γκρέι προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς πολλοί θεώρησαν πως αυτό υποδεικνύει εσωτερικές εντάσεις στην κυβέρνηση των Εργατικών. Οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία για να τονίσουν τις αδυναμίες όσον αφορά τα ηγετικά προσόντα του πρωθυπουργού, θέτοντας ερωτήματα για την αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός βρέθηκε στο επίκεντρο ενός ακόμη σκανδάλου όταν αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος και η σύζυγός του είχαν λάβει δώρα από έναν πλούσιο επιχειρηματία, ο οποίος είναι γνωστός υποστηρικτής του Εργατικού Κόμματος. Τα δώρα αυτά, αν και αρχικά παρουσιάστηκαν ως συμβολικά, σύντομα έγιναν αντικείμενο έρευνας από τα μέσα ενημέρωσης και την αντιπολίτευση, η οποία κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για σύγκρουση συμφερόντων. Ο επιχειρηματίας αυτός έχει δωρίσει σημαντικά ποσά στο κόμμα, και η υποψία ότι αυτά τα δώρα μπορεί να επηρέασαν πολιτικές αποφάσεις προκάλεσε περαιτέρω αρνητικές αντιδράσεις.
Ο σερ Κιρ Στάρμερ και η κυβέρνησή του αναγκάστηκαν να προβούν σε δημόσιες δηλώσεις, αρνούμενοι οποιαδήποτε παρατυπία και τονίζοντας ότι τα δώρα δεν είχαν καμία επίδραση στις πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης. Ωστόσο, τα μέσα ενημέρωσης και η αντιπολίτευση συνέχισαν να ασκούν πίεση, ζητώντας διαφάνεια και περισσότερες εξηγήσεις.
Η παραίτηση της Σου Γκρέι και το “σκάνδαλο των δώρων” δημιούργησαν ρήγματα στην εικόνα της νέας κυβέρνησης, που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε παρουσιάσει ένα προφίλ φερέγγυο και προσηλωμένο στη βελτίωση της ζωής των πολιτών. Αν και οι επιπτώσεις αυτών των γεγονότων παραμένουν υπό αξιολόγηση, είναι σαφές ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση των Εργατικών είναι πολλές και πολύπλοκες.
Οι πρώτες 100 ημέρες της διακυβέρνησης από τους Εργατικούς ήταν μια περίοδος σημαντικών αλλαγών, αλλά και σκανδάλων που θέτουν υπό αμφισβήτηση την ικανότητα της ηγεσίας να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις.
Συνοψίζοντας, η νέα κυβέρνηση αντιμετώπισε σημαντικά ζητήματα αλλά παράλληλα προώθησε αρκετές μεταρρυθμίσεις. Οι εσωτερικές διενέξεις και οι διαφωνίες στο κόμμα, όπως η παραίτηση της Σου Γκρέι από το επιτελείο του Στάρμερ, ενέτειναν τις δυσκολίες. Η κυβέρνηση, εκτιμούν οι αναλυτές, θα προσπαθήσει να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα με την παρουσίαση του προϋπολογισμού στο τέλος Οκτωβρίου, κάτι που θα κρίνει και την πορεία της για το μέλλον.
