Έτσι περιέγραψε την επικείμενη ψηφοφορία στη Βουλή των Κοινοτήτων η Κιμ Λιντμπίτερ, η βουλευτής του Εργατικού Κόμματος που έχει προτείνει το νομοσχέδιο που επιτρέπει την ευθανασία στην Αγγλία και την Ουαλία.
Το νομοσχέδιο δημοσιοποιήθηκε αργά προχθες το βράδυ και περιορίζει το ποιοι θα είναι επιλέξιμοι. Αν γίνει αποδεκτό από την πλειοψηφία των βουλευτών, η “υποβοηθούμενη αυτοκτονία” θα είναι διαθέσιμη στην Αγγλία και την Ουαλία για ενήλικες που είναι ασθενείς σε τελικό στάδιο με προσδόκιμο ζωής λιγότερο από έξι μήνες. Πρέπει να έχουν την πνευματική ικανότητα να λάβουν την απόφαση και να εκφράσουν, όπως αναφέρει το προσχέδιο του κειμένου, μια «σαφή, σταθερή επιθυμία με γνώση όλων των δεδομένων» να τερματίσουν τη ζωή τους, χωρίς καταναγκασμό ή πίεση. Δύο γιατροί, με χρονική διαφορά επτά ημερών, πρέπει να επιβεβαιώσουν ότι το άτομο είναι επιλέξιμο. Την τελική έγκριση πρέπει επίσης να δώσει ένας δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου. Αν και ένας γιατρός θα μπορούσε να προετοιμάσει μια ουσία που θα βοηθήσει τον ασθενή να θέσει τέλος στη ζωή του, ο ίδιος θα πρέπει να τη λάβει μόνος του.
Θα περάσει, όμως, το νομοσχέδιο; Το BBC έχει στείλει email σε εκατοντάδες βουλευτές για να ρωτήσει τη γνώμη τους. Από τις απαντήσεις που έχει λάβει μέχρι στιγμής, είναι αδύνατον να προσδιοριστεί προς ποια κατεύθυνση θα πάει η ψηφοφορία. Πολλοί είναι αναποφάσιστοι ή συμβουλεύονται τους εκλογείς τους. Μεταξύ αυτών που έχουν σαφή άποψη, οι βουλευτές είναι διχασμένοι όσον αφορά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Ένας υποστηρικτής της αλλαγής, ο χειρουργός και βουλευτής Πίτερ Πρίνσλεϊ, δήλωσε ότι δεν είναι πλέον τόσο βέβαιος ότι θα περάσει όσο ήταν παλιότερα.
Οι πολιτικοί θα έχουν το δικαίωμα της «ελεύθερης» ψήφου στο θέμα. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα τους δοθεί οδηγία για το ποια θέση να πάρουν από το κόμμα τους. Ο πρωθυπουργός σερ Κιρ Στάρμερ , ο οποίος έχει στο παρελθόν υποστηρίξει την κίνηση για νομιμοποίηση της ευθανασίας, έχει κάνει σαφές ότι «δεν θα ασκήσει πίεση» στους βουλευτές των Εργατικών προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Η συζήτηση θα γίνει στις 29 Νοεμβρίου, με την ψηφοφορία να διεξάγεται την ίδια ημέρα. Αν απορριφθεί, το νομοσχέδιο αποτυγχάνει. Αν περάσει αυτό το αρχικό εμπόδιο, θα υποβληθεί σε περαιτέρω έλεγχο και συζήτηση, με πολλές ακόμα ψηφοφορίες από βουλευτές και μέλη της Βουλής των Λόρδων πριν γίνει νόμος.
Το ουσιώδες είναι ότι η βαρύτητα της απόφασης αργότερα αυτόν τον μήνα βαραίνει τους βουλευτές , ανεξαρτήτως σε ποια πλευρά της συζήτησης είναι τοποθετημένοι. Δεν πρόκειται μόνο για μια πολιτική απόφαση - η ευθανασία έχει ηθικές και δεοντολογικές επιπτώσεις πέρα από τα συνήθη προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι βουλευτές στην καθημερινότητά τους.
Διίστανται οι απόψεις
Η παροχή βοήθειας στην αυτοκτονία είναι επί του παρόντος παράνομη στην Αγγλία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία και επισύρει μέγιστη ποινή φυλάκισης 14 ετών.
Οι εκκλήσεις για αλλαγή του νόμου έχουν αποκτήσει νέα δυναμική τους τελευταίους μήνες χάρη στην εκστρατεία της διακεκριμένης Βρετανίδας ραδιοτηλεοπτικής Έσθερ Ράντζεν, η οποία αποκάλυψε ότι πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα και ότι έχει ενταχθεί στην Dignitas, την κλινική ευθανασίας στην Ελβετία.
Οι απόψεις στην κορυφή της κυβέρνησης διίστανται επί του θέματος, με τον υπουργό Ενέργειας Εντ Μίλιμπαντ να χαρακτηρίζει τον ισχύοντα νόμο «σκληρό» και να υπόσχεται να υποστηρίξει το νέο νομοσχέδιο.
Ο υπουργός Υγείας Γουές Στρίτινγκ ψήφισε υπέρ της υποβοήθησης του θανάτου το 2015, αλλά έχει δηλώσει ότι βρίσκεται σε σύγκρουση, προειδοποιώντας ότι η φροντίδα στο τέλος της ζωής δεν είναι αρκετά καλή στο Ηνωμένο Βασίλειο για να δώσει πραγματικά στους ανθρώπους την ελευθερία επιλογής.
Υπάρχουν ιδιαίτερα έντονες αντιρρήσεις για τη μεταρρύθμιση από άτομα με αναπηρία. Η Τάνι Γκρέι-Τόμσον, πρώην παραολυμπιονίκης και μέλος της Βουλής των Λόρδων, υπογράμμισε στο BBC ότι αντιτίθεται λόγω ανησυχιών «για τον αντίκτυπο στα ευάλωτα άτομα».
Επαγγελματίες της ιατρικής και θρησκευτικοί ηγέτες έχουν επίσης εκφράσει αμφιβολίες, αν και η αντίθεση δεν είναι καθολική.
Η Ελβετία, η Αυστρία, ο Καναδάς και 11 πολιτείες των ΗΠΑ έχουν νομιμοποιήσει μορφές υποβοηθούμενου θανάτου, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο η Σκωτία, το Τζέρσεϊ και η Νήσος Μαν εξετάζουν επίσης αλλαγές στη νομοθεσία.
