Θα σου πω για το σπίτι που σχεδιάζω να χτίσω και για μια δουλειά που έχω στα σκαριά, και θα σε παρακαλέσω όλα αυτά να μείνουν μεταξύ μας. Μόλις φανεί στο βάθος το νησί, θα σου προτείνω να πάμε για φαγητό σε ένα κουτούκι που φτιάχνει μια περίφημη παστιτσάδα. Εσύ θα δεχτείς και, μετά από λίγο, το υπόλοιπο του καλοκαιριού θα μας βρει κάτω από τα βαρέλια του Γισδάκη. Μεθυσμένους και ευτυχείς. Όπως παλιά. Όπως εμείς. Ραντεβού στο κατάστρωμα της Παντάνασσας. Μην το ξεχάσεις μόνο. Έχω πολλά να σου πω, και είναι επείγον.
—