λαχανιασμένη λάβα
η επιστήμη τέλεια
τον κόσμο που έφτιαξε
τον ερμηνεύει
όμως με τον δικό μας τι γίνεται;
πώς ερμηνεύουνε τα μαθηματικά την πλάση
όταν στην παραλία μου
εγώ δεν άγγιξα ποτέ πέτρα τετράγωνη
και στο βουνό μου δεν αντίκρισα
τον τέλειο τους κύκλο κι ούτε στον ουρανό δε φάνηκε ποτέ του σύννεφο με γωνίες γιατί το φως παλεύει για να 'ρθεί
δεν υπάρχουν νόμοι φυσικοί
μονάχα στιγμιαίοι
και τίποτα δεν είναι εύκολο
τίποτα δεδομένο
ζούμε μέσα σε μια στιγμή
κι αν μας μοιάζει σταθερή
είναι που δε φτουράμε και είναι που δειλιάζουμε και βάφουμε λευκούς τους τοίχους περπατάμε με τα πέδιλαστην άμμο φτιάχνουμε τραγούδια με ρεφρέν
όλος το γένος του ανθρώπου
χωρά και μέσα περισσεύει
σε ένα ανοιγόκλειμα ματιού του σύμπαντος
γιατί το φως παλεύει για να 'ρθεί
πάμε προς την ανατολή πάμε να προϋπαντήσουμε την εποχή
που το αιτιατό πρώτα αυτό
θα μισήσει την αιτία
πάρτε μαζί και τις κιθάρες σας
τους στίχους των πουλιών να συνοδεύουν
και να παραδεχτούμε επιτέλους πως δεν είναι λογικό να σφυράνε τα πουλιά χωρίς να έχουν χείλη γιατί το φως παλεύει για να 'ρθει η γη έχει αναληφθεί και λογική διατηρεί μόνο το θαύμα