Συγκεκριμένα ο συγγραφέας, αναφέρει:
«Με στοιχεία μεταμοντέρνου, χωρίς όμως να γίνεται δυσπρόσιτη για τον αναγνώστη, η Μαρία Λιάσκα-Μαυράκη συνθέτει ένα πολυφωνικό ιστορικό μυθιστόρημα με πρωταγωνίστριες δύο γυναίκες.
Η αφήγηση αρχίζει με ένα πρόσχημα, αλλά και τέχνασμα, που ενώνει το τότε με το τώρα. Η Αλεξάνδρα Μελά αποκτάει τα ημερολόγια της γιαγιάς της, Άννας Περίδη, και μέσα από τις σελίδες του ξεδιπλώνονται ιστορικά γεγονότα πολλών δεκαετιών, γεγονότα που επί της ουσίας, έχουν καθορίσει την ύπαρξη της ίδιας της αναγνώστριας.
Άλλα πρόσωπα και φωνές παρεμβαίνουν και διαφωτίζουν πτυχές της αφήγησης και το μυθιστόρημα οδηγείται σε μια μορφή παζλ, όπου ο αναγνώστης συνενώνει τα κομμάτια για να σχηματίσει την εικόνα».
