Ο πρόεδρος της Ο.Λ.ΣΥ, Αντώνης Καραγιάννης, στην εισαγωγική του ομιλία έκανε λόγο, μεταξύ άλλων, για «υπέρβαση των αντιθέσεων» και «σφυρηλάτηση καλών σχέσεων» με την Τουρκία, θωράκιση των νησιών μέσω της κοινωνικής και οικονομικής τους ενίσχυσης, καθώς και διεκδίκηση καλύτερων ακτοπλοϊκών και αεροπορικών συγκοινωνιών.
Αναλυτικά, η ομιλία του κ. Καραγιάννη:
Σας καλωσορίζουμε στα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 2016», την ετήσια εκδήλωση τιμής και μνήμης για την επέτειο της απελευθέρωσης των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου το 1912-13.
Κάθε χρόνο μια Ομοσπονδία έχει το συντονισμό για την διοργάνωση της εκδήλωσης. Φέτος,ήταν σειρά της ΟΛΣΥ. Εμείς τα τελευταία χρόνια διοργανώναμε τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στο Θωρηκτό Αβέρωφ, το πλοίο που είναι συνδεδεμένο με τις νικηφόρες ναυτικές επιχειρήσεις που οδήγησαν στην απελευθέρωση των νησιών μας
Παρά την επιθυμία μας καιτις προσπάθειες μας να γίνει και φέτος κάτι αντίστοιχο, το ΓΕΝ δυστυχώς για πρώτη φορά απάντησε αρνητικά στη αίτημά μας αυτό.
Εμείς όμως επιμένουμε να διοργανώνουμε τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ κάθε χρόνο ως εκδήλωση τιμής και μνήμης γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι αμαρτία να ξεχνάμε, όπως θα έλεγε η φίλη συγγραφέας κα. Βαρβάρα Βαγιάκου Βλαχοπούλου .
Σήμερα γιορτάζουμε και τιμούμε.
Γιορτάζουμε την απελευθέρωση των νησιών του Βόρειου Ανατολικού Αιγαίου μετά από 400 χρόνια Οθωμανικής κατοχής και την ενσωμάτωσή τους στην πατρίδα.
Τιμούμε την οξυδέρκεια και τις ικανότητες του ναυάρχου Κουντουριώτη και των ναυτών του Ελληνικού στόλου,γιατί χάρη σ’αυτούς και στον αγώνα τους:
Μπορούμε σήμερα να επισκεφτούμε ελεύθεροι τα νησιά μας. Να επισκεφτούμε ελεύθερα αγαπημένους τόπους που -παρά τις τελευταίες προκλητικές δηλώσεις των γειτόνων μας - διαλαλούν στο διάβα των αιώνων, απ΄ το ξεκίνημα των μύθων την διαχρονική παρουσία του ελληνισμού.
Μπορούμε να επισκεφτούμε στην Λήμνο τη σπηλιά που κατέφυγε ο Φιλοκτήτης, παρατημένος από τους συντρόφους του,υποφέροντας από την μολυσμένη του πληγή. Μπορούμε από εκεί να ανεβούμε στο αρχαίο ιερό των Καβείρων και, λίγο πιο πέρα να ταξιδέψουμε νοερά πίσω στο χρόνο σε θεατρικά δρώμενα στο αναστηλωμένο θέατρο της αρχαίας Ηφαιστείας.
Μπορούμε να ταξιδέψουμε στη Μυτιλήνη, να χαρούμε τις ζωγραφιές του Θεόφιλου και να ακούσουμε τον θόρυβο των μηχανών στα αναπαλαιωμένα ελαιοτριβεία.
Να περπατήσουμε στη Χίο στο Πυργί και τα Μεστά μασώντας μαστίχα χιώτικη.
Να συναντήσουμε στη Σάμο τη φιλοσοφία του Επίκουρου και τη μαθηματική λογική του Πυθαγόρα.
Μπορούμε να ξενυχτήσουμε στην Ικαριά στο Χριστό στις Ράχες, εκεί που η έννοια του χρόνου έχει άλλο νόημα και άλλη σημασία.
Να πάμε στα μικρότερα νησιά μας στον Άι Στράτη, στις Οινούσες, στα μαρτυρικά Ψαρά.
Όλοι εμείς λοιπόν σήμερα γιορτάζουμε, αλλά δεν γιορτάζουμε μόνο, αλλά και διεκδικούμε.
Διεκδικούμε για τα νησιά μας το καλύτερο. Αφενός αγωνιζόμαστε για την υπέρβαση των αντιθέσεων και την σφυρηλάτηση καλών σχέσεων με τη γειτονική μας χώρα και αφετέρου προβάλλουμε (ταυτόχρονα) την επιτακτική ανάγκη για την όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη θωράκιση των νησιών μας.
Και ας θυμηθούμε εδώ αγαπητοί φίλοι τον Θουκυδίδη που για την οχύρωση των πόλεων έγραφε «άνδρες τείχη» δηλαδή οι άνθρωποι της πόλης είναι η σημαντικότερη οχύρωσή της.
Πιστεύουμε ότι η καλύτερη θωράκιση, η καλύτερη άμυνα για τα νησιά μας είναι η κοινωνική και οικονομική τους ενίσχυση και η ανασυγκρότηση τους.
Καθίσταται,λοιπόν,αναγκαία,η στήριξη των νησιών μας με κάθε τρόπο, έτσι ώστε να κρατηθούν οι νέοι στην πατρίδα, να αποκτήσουν όραμα και προοπτική για τη ζωή για το μέλλον τους εκεί.
Είναι ανάγκη να δημιουργηθούν για το σκοπό αυτό, με οποιοδήποτε κόστος για την πολιτεία τούτες τις πολύ δύσκολες ώρες, οι κατάλληλες προϋποθέσεις, οι κατάλληλες υποδομές και να υπάρξουν κίνητρα για επενδύσεις, και ανάπτυξη.
Υποδομές και επενδύσεις, που θα σέβονται το περιβάλλον, την παράδοση και τον πολιτισμό μας. Αξίες τις οποίες τα τελευταία χρόνια υποδουλωμένοι στη γοητεία του υλικού ευδαιμονισμού, φαίνεται να έχουμε παραμελήσει και ανεκτικοί, αδιάφοροι και απαθείς, δεχόμαστε πολλές φορές αδιαμαρτύρητα την κάθε είδους ρύπανση. Ανεχόμαστε οι παραλίες των νησιών μας να οικοδομούνται άναρχα, το τσιμέντο να εισβάλει αμείλικτο ακόμα και σε παραδοσιακούς οικισμούς, το περιβάλλον να θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους και της απληστίας.
Εμείς οι Ομοσπονδίες και οι Σύλλογοι των νησιών αγωνιζόμαστε για να υπάρχει μέλλον για τα νησιά μας με αισθητική και σεβασμό στον παράδοσή μας . Αντιστεκόμαστε στο βιασμό του οικιστικού και του φυσικού περιβάλλοντος. Αντιστεκόμαστε σε παρεμβάσεις που θα αλλοιώσουν καταστροφικά το φυσικό τοπίο με τρόπο μη αναστρέψιμο.
Επίσης διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε για καλύτερες ακτοπλοϊκές και αεροπορικές συγκοινωνίες για τα νησιά μας. Γνωρίζουμε όλοι ότι η καλή συγκοινωνιακή σύνδεση με την Αττική, που είναι το μεγάλο αστικό κέντρο της χώρας μας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της περιοχής μας.
Είναι εθνική ανάγκη να υπάρχει συχνή, οικονομική και ασφαλής συγκοινωνιακή σύνδεση του κέντρου με τα ακριτικά νησιά μας. Η γεωγραφική ιδιαιτερότητα των νησιών του αρχιπελάγους, που κατοχυρώθηκε και αναφέρεται με τον όρο νησιωτικότητα πρέπει να αποκτήσει ουσία και περιεχόμενο και στον τομέα των συγκοινωνιών.
Διεκδικούμε λοιπόν και αγωνιζόμαστε για να έχει αξία ο σημερινός εορτασμός της απελευθέρωσης, για να έχει συνέχεια, ο αγώνας όλων αυτών που πολέμησαν για την πατρίδα, σε θάλασσα και σε στεριά, άλλοτε δίνοντας τη ζωή τους, κι άλλοτε ξεγελώντας το θάνατο,
Για να μπορούμε να απολαμβάνουμε τις χαρές της ζωής στον τόπο μας, για να συνεχίσουμε να χαιρόμαστε τις όμορφες παραλίες μας, ατενίζοντας στο βάθος του ορίζοντα τα σύννεφα που σχηματίζουν μαγευτικές πορφυρένιες ζωγραφιές, πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες μας και να ενισχύσουμε τη συλλογικότητα της δράσης μας για το καλό του Αρχιπελάγους μας.
Γιατί αγαπητοί φίλοι συντοπίτες των νησιών, για μας το πολύ-τραγουδισμένο Αιγαίο πέλαγος, είναι αυτό που περιγράφει ο Οδυσσέας Ελύτης,
είναι:
Ο έρωτας
Το αρχιπέλαγος
η πρώρα των αφρών του
οι γλάροι των ονείρων του,
και για μας που είμαστε λίγο μακριά είναι
είναι και η ηχώ της νοσταλγίας μας.
Που πρέπει να μείνει ζωντανή.
Σας ευχαριστώ.
