Ένας από τους εκδρομείς, ο κ. Βασίλειος Χρ. Παπαδόπουλος, αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια, μέσω του pellanews.gr, όλα όσα είχαν την ευκαιρία να ζήσουν στο ξεχωριστό νησί της Λήμνου.
Γράφει ο κ. Παπαδόπουλος:
Το Β’ Κ.Α.Π.Η. Γιαννιτσών συνεχίζοντας να προσφέρει με μεγάλη επιτυχία, γνώσεις και ξενοιασιά στα μέλη του, πραγματοποίησε τετραήμερη εκδρομή στο ιστορικό ακριτικό μας νησί του Ηφαίστου, τη Λήμνο, το όγδοο σε μέγεθος της Ελλάδας
Την 21ην Ιουνίου ξεκινήσαμε στις 5 το πρωί από τα Γιαννιτσά με αρχηγό την ακούραστη κ. Αντωνία και οδηγό τον κ. Γεράσιμο. Φτάσαμε στην ωραία Καβάλα, όπου επιβιβαστήκαμε στο οχηματαγωγό Ν. ΜΥΚΟΝΟΣ, το οποίο σε λίγο ξεκίνησε. Μετά από τρεισήμισι ώρες με υπέροχη μέρα και γαλήνια θάλασσα, φθάσαμε στον προορισμό μας, στο λιμάνι της Μύρινας.
Συνεχίζοντας οδικώς, φθάσαμε σε μισή ώρα στο χωριό Βάρος και καταλύσαμε σε ένα σύγχρονο ξενοδοχειακό συγκρότημα, το VAROS VILLAGE LEMNOS, με παλαιά αρχοντικά. Το σπίτι του φαρμακοποιού, οι αποθήκες βάμβακος, η κατοικία του γιατρού, το παλαιό καφενείο, το παντοπωλείο, έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα, ώστε να προσφέρουν μια άνετη και ευχάριστη διαμονή στους επισκέπτες. Μετά την τακτοποίησή μας, με μεταφορικά μέσα του συγκροτήματος, οδηγηθήκαμε στο ψηλότερο σημείο του χωριού με πανοραμική θέα, δίπλα σε πισίνες μπάνιου, και πήραμε το πλούσιο γεύμα μας. Μετά ο καθένας ανάλογα με τις αντοχές του έπραξε».
Την άλλη ημέρα, μετά από ένα πλούσιο πρωινό, ξεκίνησε η ξενάγησή μας από την ευγενέστατη και πρόθυμη ξεναγό μας, Νικολέτα, του τουριστικού γραφείου PRAVLIS TRAVEL.
Πρώτος σταθμός μας ο Κότσινας, στον κόλπο του Μπουρνά, ένα ψαροχώρι στο λόφο που ήταν κτισμένο το Ενετικό Κάστρο, που σήμερα ελάχιστα ερείπια διασώζονται. Επισκεφτήκαμε στην κορυφή του λόφου με πανοραμική θέα, τον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής, όπου 64 σκαλοπάτια κτιστά οδηγούν στο υπόγειο Αγίασμα. Έξω από την εκκλησία υπάρχει το άγαλμα της θρυλικής Μαρούλας, η οποία εμψύχωνε τους συμπατριώτες της, και πρωτοστάτησε στον αγώνα με το σπαθί του σκοτωμένου πατέρα της κατά την πολιορκία του κάστρου από τους τούρκους».
«Συνεχίζοντας επισκεφθήκαμε το Ρεπανίδι, όπου θαυμάσαμε τον παλαιότερο ναό του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος αναστηλώθηκε το 1913 από την τοπική Εφορία αρχαιοτήτων. Διασχίσαμε τη μοναδική φυσική δενδρώδη έκταση της Λήμνου με το Δάσος της ήμερης Βελανιδιάς. Τα βελανίδια στα χρόνια της τουρκοκρατίας φορτώνονταν σε καράβια από τα λιμάνια της Λήμνου και εξάγονταν, ως βασική πρώτη ύλη, στα βυρσοδεψία της Λέσβου και σε άλλες χώρες της Δύσης. Κοντά στο Ρεπανίδι, στο Εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος γινόταν για περισσότερους από 25 αιώνες η εξόρυξη της Λημνίας γης.
Μετά επισκεφθήκαμε το Κοντοπούλι και το εκεί εργαστήριο αγγειοπλαστικής (Τσουκαλάδικο), όπου παρακολουθήσαμε πώς μια άμορφη μάζα πυλού μετατρέπεται σε ένα υπέροχο πήλινο αντικείμενο. Σύμφωνα με το πρόγραμμα κάναμε μία στάση στην Παναγιά για ξεκούραση και καφέ.
Μετά την ανάπαυλά μας, πήραμε τον δρόμο για τον αρχαιολογικό χώρο των Καβείρων σε μια απότομη πλαγιά, όπου συνεχίζονται οι ανασκαφές. Όσοι από εμάς είχαν αντοχή επισκέφθηκαν την σπηλιά του Φιλοκτήτη. Το τελεστήριο των Καβείρων, είναι το αρχαιότερο στον Ελλαδικό χώρο, ήταν αφιερωμένο στην λατρεία των Καβείρων, παιδιών του Ήφαιστου και της Καμειρώς, δαιμόνων της φωτιάς και της μεταλλουργίας, της γονιμότητας του κρασιού και της θαλάσσης. Κατόπιν επισκεφθήκαμε την έκθεση των αισθήσεων ΑΧΙΛΛΑΔΕΛΛΗ με τα παραδοσιακά γλυκά και μετά αράξαμε στην παραλία της Μύρινας για μπάνιο, καφέ, κολατσιό. Επιστροφή στο ξενοδοχείο. Μετά από πλούσιο δείπνο ο κάθε ένας πήρε τον δρόμο του.
Την επομένη, μετά το πρωινό, συνεχίσαμε με την ακούραστη Νικολέτα την περιήγησή μας με πρώτη την Πολιόχνη, την πρώτη οργανωμένη πόλη της Ευρώπης. Πριν πεντέμισι χιλιάδες χρόνια γεωργοί και κτηνοτρόφοι καλλιεργούσαν τη γη και έβοσκαν τα κοπάδια τους. Η δε παρακμή θα έλθει μετά από αλλεπάλληλες σεισμικές καταστροφές στα 1.600 π.Χ., ενώ 400 χρόνια αργότερα θα επέλθει η άλωση της Τροίας.
Κατόπιν, επισκεφθήκαμε το Μούδρο, με τον ασφαλέστερο φυσικό όρμο της Μεσογείου, που πρωταγωνίστησε σε σημαντικές ιστορικές στιγμές. Το 1912 κατά τους Βαλκανικούς πολέμους ο Ναύαρχος Κουντουριώτης κατέστησε το Μούδρο ορμητήριο του στόλου του. Τρία χρόνια αργότερα κατά την διάρκεια του Α’ παγκοσμίου πολέμου, ο Μούδρος αποτέλεσε βάση και σταθμό ανεφοδιασμού των Συμμαχικών Δυνάμεων για την εκστρατεία της Καλλίπολης το 1915. Αγκυροβόλησαν τότε στον κόλπο ως και 500 πλοία και φιλοξενήθηκαν στην περιοχή ως και 30.000 στρατιώτες. Στο Μούδρο το 1918 υπογράφθηκε η περίφημη Συνθήκη του Μούδρου, συμφωνία ανακωχής μεταξύ των Συμμαχικών Δυνάμεων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Μούδρος στο κοιμητήριο φιλοξενεί τους πεσόντες Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς. Περπατήσαμε στα σοκάκια, και επισκεφθήκαμε την εκκλησία των Ταξιαρχών.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, επισκεφτήκαμε τη Νέα Κούταλη, κτισμένη το 1926 από πρόσφυγες της Κούταλης της Προποντίδας, με το ψαράδικο λιμάνι, το μουσείο της Ναυτικής Παράδοσης και Σπογγαλιείας, όπου η υπεύθυνη - απόγονη του Κουταλιανού- μαζί με την ξεναγό, μας ανέλυσαν την ιστορία των Σφουγγαράδων και την επεξεργασία του σφουγγαριού.
Στη συνέχεια, πήγαμε για μπάνιο, ανάπαυλα, καφέ στην ωραία παραλία του Εβγάτη. Κατόπιν, ήλθε η ώρα του γεύματος, το οποίο απολαύσαμε στην ακροθαλασσιά του Κότσινα, στην Ταβέρνα του Γιαννάκαρου με τις υπερτριπλάσιες μερίδες. Επιστρέψαμε στη βάση μας και, αφού ευχαριστήσαμε την ξεναγό μας για την λεπτομερή ξενάγηση, αποσυρθήκαμε. Η ημέρα έκλεισε με μια υπέροχη μουσικοχορευτική βραδιά.
Την τέταρτη ημέρα, μετά το πρωινό και ταχτοποίηση των αποσκευών μας, κατά τις 11, αφού ευχαριστήσαμε το προσωπικό του VAROS VILLAGE LEMNOS για την πρωτόγνωρη φιλόξενη παραμονή που μας προσέφεραν απλόχερα, πήραμε το δρόμο για Μύρινα, όπου στο παλαιό λιμάνι σκορπιστήκαμε, ώσπου να έλθει το πλοίο. Στις τέσσερις με το οχηματαγωγό ΝΗΣΟΣ ΡΟΔΟΣ με γαλήνια θάλασσα και καλό καιρό στις επτά και μισή φθάσαμε στην Καβάλα. Οδικώς με τραγούδια και ευμενή σχόλια, φθάσαμε στα σπίτια μας στις έντεκα κατενθουσιασμένοι, με την ελπίδα να αξιωθούμε να συμμετάσχουμε σε τέτοιες ευχάριστες εκδρομές».
Πηγή: pellanews.gr
