«Η προσπάθεια αυτή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, καθώς όπως έκριναν όλοι οι συμμετέχοντες και οι παρευρισκόμενοι, ήταν πρωτότυπη και πρωτοποριακή για τα δεδομένα του νησιού μας και μπορεί ν’ αποτελέσει υπόδειγμα για ανάλογες δραστηριότητες στην τοπική μας κοινωνία, από τις οποίες μπορούν να βοηθηθούν όλες οι ηλικιακές ομάδες», λένε οι διοργανωτές Βότση Ειρήνη – Χρυσοβαλάντου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος M.Sc. και Πέτρος Κεχαγιάς, M.Sc. Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπευτής.
Ξεδιπλώνοντας τις σκέψεις τους, αρχικά για την ομιλία, η κα Ειρήνη Βότση και ο κος Πέτρος Κεχαγιάς, μπορούν να εστιάσουν στο μεγάλο ενδιαφέρον που επέδειξε το κοινό στον τρόπο με τον οποίο τα τελευταία 100 χρόνια η εικόνα σώματος και τα πρότυπα ομορφιάς έχουν κατακλύσει τις ζωές μας.
Η κα Βότση αναφέρει πως μέσα από την αναδρομή που έγινε στα πρότυπα που επικρατούσαν, και συνεχίζουν να επικρατούν τις τελευταίες δεκαετίες, το κοινό έδειξε να ξαφνιάζεται όταν καταλήξαμε πως δεν υπάρχει «ιδανικό σώμα» και πως όλα τα πρότυπα ομορφιάς είναι διαρκώς μεταβαλλόμενα και γενικά μη ρεαλιστικά για την πλειονότητα των γυναικών! Επιπλέον, η έκπληξή τους ήταν ολοφάνερη όταν σε απόσπασμα από ντοκιμαντέρ για τη διαδικασία που ακολουθείται πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά από μία φωτογράφιση, αντιλήφθηκαν πως τελικά όλες αυτές οι φωτογραφίες που βλέπουμε σε περιοδικά και διαφημιστικά, δεν είναι παρά μόνο κατασκευάσματα από επαγγελματίες φωτογράφους, make-up artists, κομμωτές και stylists οι οποίοι φτιάχνουν αυτό το αποτέλεσμα, εξυπηρετώντας συγκεκριμένους διαφημιστικούς στόχους.
Ο κος Κεχαγιάς συμπληρώνει πως μέσα από την ομιλία, το κοινό συνειδητοποίησε το πόσο εδραιωμένα είναι τα κοινωνικά δίκτυα στη σύγχρονη ζωή μας, καθώς το Facebook ως το κυρίαρχο δίκτυο παρουσιάζει ραγδαία αύξηση των νέων χρηστών στη χώρα μας κάθε χρόνο. Το κοινό της ομιλίας κατανόησε τις σύγχρονες ψυχολογικές διαταραχές που σχετίζονται με τη χρήση των κοινωνικών δικτύων, όπως είναι το F.O.M.O. (Fear Of Missing Out = φόβος μην χάσεις ό,τι συμβαίνει) και το διαρκές αίσθημα του ανικανοποίητου. Ακόμη, μία σημαντική στιγμή της ομιλίας αποτέλεσε η συνειδητοποίηση πως οι χρήστες του Facebook επηρεάζονται από την ανατροφοδότηση που παίρνουν από τις δημοσιεύσεις τους (likes, σχόλια, κοινοποιήσεις, κ.τ.λ.) με αποτέλεσμα να προσπαθούν να γίνονται όλο και πιο αρεστοί. Το φαινόμενο αυτό σχετίζεται άμεσα και με το πώς βλέπουμε και αισθανόμαστε για το σώμα μας, ως μία πηγή επιβεβαίωσης ή απόρριψης.
Μετά την παραπάνω ομιλία ακολούθησε ένα βιωματικό σεμινάριο, ώστε να ανακαλύψουν οι συμμετέχοντες μέσω της προσωπικής τους εμπειρίας τους τρόπους με τους οποίους όλα αυτά επιδρούν στην πράξη. Η κα Βότση αναφέρει: «Όσον αφορά το βιωματικό σεμινάριο με ενθουσίασε η θετική διάθεση με την οποία ήρθαν οι συμμετέχοντες και η ανάγκη που είχαν για επικοινωνία και περεταίρω γνώση σχετικά με το θέμα μας. Παράλληλα, μου έκανε εντύπωση η ποικιλομορφία των ανθρώπων, τόσο γιατί υπήρχε ηλικιακή διαφορά μεταξύ τους, όσο και διαφορά στις απόψεις τους, κάτι που μας δείχνει ξεκάθαρα πως ο τρόπος με τον οποίο κάποιος αντιλαμβάνεται και κρίνει, εξαρτάται από την μέχρι τώρα εμπειρία του και την ιδιοσυγκρασία του, δεξιότητες που κατ’ επέκταση επηρεάζουν και την εικόνα που έχει για το σώμα του. Τα διαδραστικά παιχνίδια που υλοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του βιωματικού σεμιναρίου φάνηκαν να ελκύουν τους παρευρισκόμενους και να τους προβληματίζουν σχετικά με το πόσο αυστηροί μπορούμε να γίνουμε με το σώμα μας και ίσως πόσο λανθασμένα συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους γύρω μας».
Ο κος Κεχαγιάς επισημαίνει πως μέσα από το βιωματικό σεμινάριο αναδείχθηκαν κάποια σημαντικά συμπεράσματα, δύο από τα οποία είναι τα εξής: Το πρώτο αφορά στο ότι το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και το σώμα μας σήμερα είναι απόρροια όχι μόνον του τρόπου με τον οποίο μεγάλωσε κάποιος, αλλά και των ερεθισμάτων που δέχεται συνεχώς από τους διάφορους κοινωνικούς του κύκλους και δεύτερον ότι η άνεση και η αυτοπεποίθηση είναι στοιχεία εξίσου σημαντικά, ή και σημαντικότερα κάποιες φορές, από την εξωτερική εμφάνιση.
Τέλος, οι διοργανωτές σημειώνουν: «Πιστεύουμε πως δεν βοηθήθηκαν μόνο οι συμμετέχοντες απ’ όλη αυτή τη διαδικασία, αλλά και εμείς οι ίδιοι! Μάθαμε πόσα μπορεί να μας βοηθήσει το σώμα μας να κάνουμε καθημερινά, μάθαμε να είμαστε πιο επιεικείς με αυτό και ανακαλύψαμε τρόπους να το φροντίζουμε και να το κρατάμε υγιές.
Κλείνοντας, θεωρούμε πως η συνεργασία ψυχολόγου και διαιτολόγου κρίνεται απαραίτητη σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, καθώς και σε περιπτώσεις Διατροφικών Διαταραχών, που είναι πλέον συχνό φαινόμενο, μιας και σε αυτές τις περιπτώσεις επικρατεί μία διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό και τα άτομα που έχουν τέτοιες δυσκολίες αρνούνται να αποδεχτούν το σώμα τους, ακόμη κι όταν αυτό πληροί όλες τις προϋποθέσεις του «φυσιολογικού».
Υ.Γ. (Ειρήνη Βότση): «Δε θα ξεχάσω τη θετική αύρα, τον ενθουσιασμό αυτών των ανθρώπων, τα διθυραμβικά τους σχόλια και το με πόση αγάπη αγκάλιασαν αυτή μας την προσπάθεια!! Ευχαριστούμε πολύ…».
