Μιλάει με θερμά λόγια για την άγρια ομορφιά της Λήμνου, την ιστορία που ξετυλίγεται σε κάθε της γωνιά και την ευγένεια των ανθρώπων της.
Για τη Νανά Παλαιτσάκη, η Λήμνος είναι ένας ανεξερεύνητος προορισμός γεμάτος αντιθέσεις και παραδόσεις που ζωντανεύουν σε κάθε διαδρομή σε αυτόν τον τόπο.
Η ανάρτησή της:
Λημνος !! Ένα νησί που δεν είχα επισκεφθεί μέχρι τώρα ! Απέραντες παραλίες ! Τοπία άγρια και μοναδικά ! Χωριά πετρόχτιστα και μυρωδιές στην διαδρομή από … Φρύγανα ! Διαδρομές που ανακαλύπτεις την τεράστια ιστορία της Ελλάδας, που ποτε δεν μάθαμε ! Εναλλαγές συναισθημάτων στο αντίκρυσμα γκρεμισμένων αρχοντικών του τότε … και φτηνής αρχιτεκτονικής των νεότερων χρόνων που σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι «πως είναι δυνατόν οι νεότεροι ν’ ατιμάσαν την αισθητική και την αρμονία του τότε» .. Απίθανη η ευγένεια των κατοίκων και η έμφυτη διάθεση προτάσεων για τ’ αξιοθέατα .. Εκτάσεις ατέλειωτες με αμπέλια και βοσκοτόπια .
Οι βοσκοί ηλικιωμένοι , που διατηρούν κοπάδια σε εγκαταστάσεις παλιές . Γιατί το ρημάδι το κράτος δεν στηρίζει το χρυσάφι του τόπου ; Κτηνοτροφία , αμπέλια , βότανα … Υπέροχα οινοπαραγωγεια και ευτυχώς νέοι άνθρωποι έχουν μείνει ν αναπτύξουν τις επιχειρήσεις που παρέλαβαν Κρασιά ; Εκπληκτικά , δεν βρίσκεις λόγια , όπως και για τα τυριά και για το ζυμωτό ψωμί και για τα σπιτικά ζυμαρικά …
Στην Μυρινα , συναντιούνται οι 2 κόσμοι . Η Ανατολή και η Δύση που έχουν αφήσει σφραγίδες παντού , κάτω από το κάστρο του Αη Γιάννη , που φωτίζεται υπέροχα την νύχτα και θαρρείς ότι αιωρείται από τ αστέρια . Φάγαμε και όταν ερχόταν ο λογαριασμός , αναρωτιόμασταν ξανά και ξανά για το σύνολο καθώς οι τιμές ήταν εξαιρετικές σε σχέση με το μέγεθος των μερίδων και την ποιότητα .
Αυτό που δεν μεταφέρεται εύκολα είναι η ευγένεια όλων ! Ίσως επειδή αυτή η αξία είναι προστατευόμενο είδος , στην Λήμνο ξαναβρίσκεις την έννοια Τέλος η παρουσία του στρατού σου θυμίζει ότι αυτός ο τόπος που πολλοί θυμόμαστε μόνο το καλοκαίρι , εκτός από ομορφιές αδιανόητες , εχει υποφέρει και συνεχίζει ν απειλείται καθως μας κλήρωσε ως λαός να πρέπει ν αγωνιζόμαστε γι αυτή την πατρίδα που είναι «εδώ» και εμφανίζεται με μια σημαία στα βράχια , με τις μοναχικές γιαγιάδες που σου χαμογελάνε πίσω από τις ροδιές και θέλουν να σε κεράσουν λεμονάδα , από την προσδοκία όλων ότι θα διαδόσεις ότι υπάρχουν εκεί , όχι περιστασιακά αλλά μόνιμα , με κάθε καιρό , να περιμένουν ότι θα τους θυμάσαι .#Λημνος
