Ο συγγραφέας εστιάζει στην περίοδο που ακολούθησε τη Μικρασιατική Καταστροφή, όταν η Λήμνος έγινε καταφύγιο για χιλιάδες Μικρασιάτες πρόσφυγες που αναζητούσαν ένα νέο σπίτι μακριά από τη βαρβαρότητα και τον πόνο που άφησαν πίσω τους. Το έργο παρουσιάζει με λεπτομέρεια την προσπάθεια των προσφύγων να ανοικοδομήσουν τη ζωή τους στο νησί, παρά τις δυσκολίες και τις στερήσεις που αντιμετώπιζαν.
Σύμφωνα με τον πρόλογο του βιβλίου, οι πρόσφυγες κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους και να γίνουν ενεργά μέλη της λημνιακής κοινωνίας, συνεισφέροντας σημαντικά στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού. Η έρευνα του Τσοτρούδη αναδεικνύει την αγάπη και τη στοργή με την οποία το νησί υποδέχθηκε τους πρόσφυγες, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι τελευταίοι ανταπέδωσαν αυτή την αγάπη.
Ο συγγραφέας ευχαριστεί στον πρόλογό του όσους συνέβαλαν στη συγγραφή του έργου, συμπεριλαμβανομένης της Μαρίας Μαθιουδάκη-Δραγασάκη για τη βοήθειά της με το βιβλίο "Η κωμόπολις Ρειδερέ της Μικράς Ασίας και η Ελεούσα", του Γιώργου Πατεράκη για το φωτογραφικό υλικό, του Μάρκου Ψαράκη για το φωτογραφικό αρχείο, και του Παναγιώτη Σκαπέτη για τη θερμή υποστήριξή του.
