Τη Λήμνο την πρωτογνώρισα το 2007. Την πρώτη μου φορά εκεί δεν φαντάστηκα καν τι θα σήμαινε αυτό το νησί για μένα. Από τότε δεν υπάρχει καλοκαίρι που να μην επιστρέφω. Μου έγινε συνήθεια, λαχτάρα, σχεδόν ανάγκη.
Τότε είχα πάει να δω έναν αγαπημένο φίλο, τον Κώστα Μοσχούδη, στην περιοχή Θάνο. Μουσικός κι αυτός, είχε στήσει ένα μικρό beach bar, που τότε ήταν απλώς μια καλύβα! Σήμερα λέγεται Costa Costa και είναι στολίδι του νησιού, ένα μαγικό σημείο πάνω στην παραλία του Θάνους. Όταν έφυγα από το νησί εκείνο το πρώτο καλοκαίρι, κάτι μέσα μου μου ’λεγε «θα ξαναγυρίσεις». Και είχε απόλυτο δίκιο…
Γιατί το λέω σημαδιακό; Εκεί γνώρισα τη γυναίκα μου. Το 2012, πήγα για μια συναυλία με τον Γιώργο Λιανό. Το προηγούμενο βράδυ ο Κώστας με πήγε σ’ ένα μπαράκι, στο Καραγκιόζης Bar. Ένα all-day στέκι, με ιστορία 40 χρόνων, ακριβώς πάνω στο Ρωμέικο – σημείο αναφοράς για όλη τη Λήμνο. Εκεί την είδα, σε ένα βράδυ που ως συνήθως έκλεισε ο δρόμος, τ’ αμάξια δεν περνούσαν, και έμεινε μόνο η μουσική, τα γέλια, τα φώτα και εμείς. Αργότερα έμαθα ότι το μαγαζί το έχει ο θείος της. Η Νατάσα απλώς παραθέριζε από παιδάκι στη Λήμνο. Δεν είχε καταγωγή από εκεί, αλλά η ψυχή της ήταν στο νησί.
Την επόμενη μέρα ήρθε στη συναυλία. Κι από τότε ήρθε και στη ζωή μου. Γι’ αυτό για μένα η Λήμνος δεν είναι απλά όμορφη. Είναι το ξεκίνημα της πιο σημαντικής μου ιστορίας. Στο νησί αυτό παντρευτήκαμε και βαφτίσαμε την κόρη μας. Σκέψου τι σημαίνει αυτός ο τόπος για εμάς…
Το νησί είναι μεγάλο – το όγδοο μεγαλύτερο στην Ελλάδα. Και μπορεί να μην είναι πόλη, αλλά το οδικό του δίκτυο είναι υποδειγματικό. Δεν έχει στενάκια, πας παντού με άνεση. Δεν ξέρεις πού να πρωτοκολυμπήσεις. Οι παραλίες είναι όλες αμμώδεις, φιλικές, ρηχές. Ιδανικές για οικογένειες. Θάνος, Ευγάτης, Κάσπακας, Πλατύ, Αϊ- Γιάννης, όπου και να ακουμπήσεις το πόδι σου, πέφτεις σε χρυσή άμμο και καθαρά νερά. Εμείς πάμε κυρίως στο νότιο μέρος, γιατί είναι πιο ήσυχο από άνεμο, ιδανικό για τα παιδιά. Στο βόρειο, πάλι, υπάρχει δράση: Μούδρος, Μικρό και Μεγάλο Φαναράκι. Εκεί θα δεις σέρφερς που έχουν έρθει απ’ όλο τον κόσμο για θαλάσσια σπορ.
Η μικρή Σαχάρα της Λήμνου, οι Αμμοθίνες, είναι απίθανες. Χρυσή άμμος, τοπίο από άλλο πλανήτη. Εκεί γυρίστηκε και η «Ελληνίδα στο Χαρέμι» με τη Βλαχοπούλου. Είναι προσβάσιμες, περπατιούνται και είναι από τις λίγες περιοχές της Ευρώπης με ημι-ερημικά χαρακτηριστικά. Κι ύστερα, υπάρχει και η Παναγιά η Κακαβιώτισσα. Μια εκκλησία χωρίς σκεπή – η μοναδική στην Ελλάδα. Κρυμμένη μέσα σε βράχο, είναι πάνω στο βουνό και μοιάζει με σπηλιά. Έχει πολλά σκαλιά και χρειάζεται λίγο περπάτημα για να φτάσεις, αλλά σε αποζημιώνει πλήρως.
Η Μύρινα είναι χωρισμένη σε δύο μέρη: τον Ρωμέικο Γιαλό, που ακριβώς απέναντι αγναντεύεις το Άγιο Όρος, και τον Τούρκικο Γιαλό. Ο Ρωμέικος Γιαλός έχει ζωή, χρώμα και ωραία ενέργεια. Καφέ, ταβέρνες, εστιατόρια, ποτό μέχρι τις 2.00-2.30, αλλά όχι φασαρία – είναι πιο ήρεμα, πιο νησιώτικα. Δεν έχει έντονη νυχτερινή ζωή τύπου clubbing, αλλά έχει όμορφα και ατμοσφαιρικά μπαράκια. Το φαγητό, εξαιρετικό και πολύ φθηνό. Πρέπει να πας στην ταβέρνα Γλάρος στο λιμάνι για φρέσκα θαλασσινά, αλλά και στα βραβευμένα εστιατόρια Έννοια Πο' χς στην Πλατεία Λυχνών και Ριζά, μέσα στη Μύρινα – πιο γκουρμέ αλλά εξίσου γραφικά. Εδώ και πέντε χρόνια έχουμε κι εμείς μια μικρή γωνιά στο νησί: μια gelateria που λέγεται Βερίκοκο, μέσα στην αγορά. Το ανοίξαμε με τον πρώτο ξάδερφο της Νατάσας, τον Νικόλα Αναγνωστόπουλο, και σερβίρουμε παγωτό, βαφλάκι, κρέπα, είναι ό,τι πρέπει για μια γλυκιά στάση.
Η Κατερίνα και ο Αντώνης, τα παιδιά μας, αγαπάνε κι εκείνα τη Λήμνο όσο εμείς, γι’ αυτό πηγαίνουμε συχνά και τον χειμώνα. Αυτό το νησί δεν είναι μόνο προορισμός, είναι δεσμός. Μπορεί να μην είμαι από εκεί, αλλά το νιώθω σπίτι μου. Αν πρέπει να την περιγράψω με μια λέξη, η Λήμνος για μένα είναι έρωτας. Και όχι απλός, επισφραγισμένος.
* Ο Γιάννης Βαρδής είναι τραγουδιστής, μουσικός και συνθέτης.
Πηγή: athensvoice.gr
