Παρουσίασε το βιβλίο του, απόλαυσε τη θέα, ρούφηξε την αύρα του νησιού, με το καϊμάκι του ελληνικού καφέ είχε ένα θεματάκι, συνάντησε ανθρώπους και είδε από κοντά την πρόοδο που συντελείται τα τελευταία χρόνια!
Βέβαια, όταν επέστρεψε στην Αθήνα, βρέθηκε μπροστά σε ένα σκληρό θέαμα, το κτήμα του καμμένο από τη φωτιά στην Οινόη!
Κι ίσως αυτό το αντίθετο σκηνικό, η ομορφιά της Λήμνου από τη μια και η απώλεια μέρους της περιουσίας του από την άλλη, να έδωσε ακόμη μεγαλύτερο βάρος και βάθος στις σκέψεις που κατέγραψε δημόσια για το νησί μας. Πάντως το πηγαίο χιούμορ του, δεν του το στέρησε ούτε η φωτιά!
Διαβάστε τις εντυπώσεις του Σταύρου Τραγάρα από την καλοκαιρινή Λήμνο:
ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠ’ ΤΗ ΛΗΜΝΟ
Οι «τουριστικές» μου εντυπώσεις από τη θερινή Λήμνο είχαν θετικό πρόσημο που λένε και οι πολιτικοί. Είναι γνωστές οι φυσικές ομορφιές της, οι παραλίες, οι αμμουδιές, και τα διάφορα παντός τύπου αξιοθέατα, ιστορικά και άλλα, αλλά και τα ανυπέρβλητα προϊόντα της. Γνωστή και η ευγένεια και φυσική καλοκαγαθία των ανθρώπων. Εκτός λοιπόν από αυτά, που είναι σταθερά και αναλλοίωτα, υπάρχει μια σημαντική πρόοδος σε σχέση με το παρελθόν.
Οι τιμές στα καταστήματα εστίασης, χαμηλές. Η ποιότητα των υπηρεσιών, πολύ καλή. Καλό φαγητό σε πολλά πλέον μαγαζιά, ενώ μέχρι πέρσι υπήρχε σε ορισμένα. Μπήκα σε πολλές κουζίνες και είδα ένα σκληρό αγώνα πολλών ατόμων για να παρουσιάσουν καλά πιάτα, να ευχαριστήσουν τον πελάτη.
Οι καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις άφθονες, ποιοτικές και για όλα τα γούστα. Από μουσικές, χορευτικές, αθλητικές, γαστριμαργικές, μέχρι πνευματικές, θεατρικές, κινηματογραφικές, βιβλίου, ζωγραφικές, με κυρίαρχη την έκθεση του μεγάλου Λημνιού ζωγράφου Ανδρέα Κοντέλλη, κλπ. Μέχρι και πολιτικές και ακτιβιστικές είχαμε. Γιατί όχι; Η δημοκρατία και η πρόοδος τα έχει όλα.
Οι δημοτικοί άρχοντες με πρώτη και καλύτερη την κυρία Γεώργα και το επιτελείο της ήταν παντού. Αλλά και οι υπόλοιποι των διαφόρων δημοτικών παρατάξεων, ομοίως. Έδιναν την εντύπωση ότι η Λήμνος σύσσωμη καλοδέχεται, συμπαραστέκεται και στηρίζει τους φιλοξενούμενους.
Για τις τιμές στα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δεν έχω άποψη, αλλά απ’ ό,τι άκουγα δεν υπήρχαν υπερβολές.
Για τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα οι τιμές λογικές, όχι φτηνές, αλλά είδα πολλά καινούργια αυτοκίνητα, οι άνθρωποι έχουν κάνει επενδύσεις.
Μη ξεχνάμε ότι η τουριστική περίοδος είναι για τις διάφορες επιχειρήσεις μόνο δυο με τρεις μήνες.
Δεν είδα πουθενά διάθεση εκμετάλλευσης του πελάτη, αντιθέτως είδα διάθεση εξυπηρέτησης και ευγένεια.
Μερικές παρατηρήσεις, ευσεβάστως και αγαπητικώς, για λεπτομέρειες που δημιουργούν όμως εντυπώσεις. Ας προσέξουν λίγο τον ελληνικό καφέ, σπανίως ήπια καφέ με καϊμάκι. Και τα γκαρσονάκια στις καφετέριες, κλπ, καλό να δουλεύουν τα παιδιά, αλλά δεν μπορείς να παραγγέλνεις κάτι και να σου έρχεται τις περισσότερες φορές κάτι άλλο. Οι τηγανητές πατάτες, που τόσο αρέσουν σε όλους, έχουν…θέμα. Μια στάλα προσοχή παραπάνω, και θα μετατραπούν από αδιάφορες, λαδοπιασμένες και ρυτιδωμένες, σε τραγανές και ελκυστικές. Και το ψωμί. Ταβέρνα που θέλεις να λέγεσαι τοπ, βάλτο λίγο στη φωτιά, βάλε και λίγο λαδάκι επάνω, δείχνεις το κάτι παραπάνω. Και ο κόκορας με τα φλωμάρια. Για το θεό, μην τον πνίγετε στη σάλτσα, ούτε στα μπαχάρια, καλοκαιράκι είναι, λίγη ντοματούλα αρκεί. Δεν είναι βέβαια κόκορας, ούτε πουλάδα Λήμνου, από αυτές που γυρίζουν παντού μέσα στους δρόμους, αλλά κοτόπουλο αγορασμένο απ’ το σουπερμάρκετ. Αυτός που θα βάλει κανονικό φυσικό κόκορα, θα αλλάξει κατηγορία ποιότητας.
Συμπέρασμα πορίσματος, Λήμνος με τα χίλια. Άντε και του χρόνου, γεροί και καλοκαρδισμένοι.
