Αφορμή για αυτή τη συνέντευξη στάθηκαν τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας που «τάραξαν» τα ήδη «ταραγμένα νερά» του νοσοκομείου, όταν σωματεία και κάτοικοι της Λήμνου αντέδρασαν έντονα για τις ελλείψεις που εμφανίζονται σε αυτό και δυσχεραίνουν τη λειτουργία του.
Διαβάστε τα όσα γράφει η Ιωάννα Φωτιάδη στην «Καθημερινή»:
«Οταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ». Η εν λόγω παροιμία επιβεβαιώθηκε πριν από λίγες μέρες στη Λήμνο, όπου για δύο μέρες οι κάτοικοι του νησιού, εκπρόσωποι σωματείων (ΑΔΕΔΥ, εκπαιδευτικών, οικοδόμων κ.λπ.) όπως και όλοι οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου συσπειρώθηκαν για να διεκδικήσουν την ολιγόμηνη παράταση παραμονής ενός ειδικευόμενου παθολόγου στο νησί, που διαθέτει μόλις έναν ειδικευμένο παθολόγο. «Αν και διαθέτουμε στο νοσοκομείο μας σχεδόν δύο γιατρούς από κάθε ειδικότητα, στις νευραλγικές ειδικότητες της παθολογίας και της χειρουργικής έχουμε μόνον ένα συνάδελφο, κάτι που τελικά καθιστά ανενεργά ολόκληρα τα τμήματα», εξηγεί ο πρόεδρος των γιατρών του νησιού, κ. Δημήτρης Σταυρόπουλος.
«Οπως όλοι ξέρουμε, δεν γίνεται χειρουργείο μόνο με ένα χειρουργό!». Ως συνέπεια αυτού, οι υπάρχοντες γιατροί περιορίζονται μόνο στη διάγνωση και τη διακομιδή των ασθενών στη Μυτιλήνη ή την Καβάλα, «ανάλογα με το πού υπάρχει διαθέσιμο κρεβάτι», χωρίς να μπορούν να εφαρμόσουν όσα έχουν μάθει, ανακουφίζοντας τον τοπικό πληθυσμό των 17.000 ατόμων. «Πριν από πέντε χρόνια, το τοπίο ήταν τελείως διαφορετικό» θυμάται ο κ. Σταυρόπουλος, «είχαμε τρεις παθολόγους και τέσσερις ειδικευόμενους παθολόγους, τρεις χειρουργούς και ισάριθμους ειδικευόμενους χειρουργούς».
Η εξέλιξη, όμως, του νησιωτικού νοσοκομείου επηρεάστηκε από τη γενικευμένη κρίση στη χώρα. «Στο πλαίσιο των περικοπών σταμάτησαν οι προσλήψεις μόνιμων, ενώ εκ των παθολόγων μας ο ένας συνταξιοδοτήθηκε, ο άλλος παραιτήθηκε και ο νεότερος... μετανάστευσε», περιγράφει ο ίδιος. «Καθώς έχουμε μείνει λιγότεροι καλούμαστε να υπερβούμε εαυτόν, να κάνουμε για παράδειγμα 30 συναπτές μέρες εφημερία». Προκηρύξεις για την κάλυψη των κενών θέσεων έχουν βγει, αλλά έχουν αποβεί άκαρπες, «καθότι δεν δίνονται πλέον κίνητρα στην παραμεθόριο».
