Γράφει ο Silentcrossing's
Επιστρέφοντας σπίτι πριν από μερικές μέρες βρήκα στη γειτονιά ένα γκρι μισοπεθαμένο γάτο, μάλλον πατημένο από αυτοκίνητο, τυλιγμένο σε ξεραμένα βρώμικα αίματα να σπαρταράει για ζωή. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν πεθαμένος, μετά όμως πρόσεξα ότι προσπαθούσε να κινηθεί, σηκωνόταν για λίγο στα πίσω πόδια, προχωρούσε μερικά εκατοστά και μετά ξανάπεφτε στο πεζοδρόμιο. Το καλοκαίρι οι δρόμοι γεμίζουν από νεκρά ζώα που κανείς δεν μαζεύει. Αυτό είναι δουλειά του Δήμου αλλά οι δημοτικοί αστυνομικοί δεν ασχολούνται ποτέ. Το ξέρω γιατί όσες φορές έχω τηλεφωνήσει για να μαζέψουν κάποιο νεκρό ζώο με έχουν γράψει στ’ αρχίδια τους, φαντάζομαι ότι ανησυχούν μην λιώσουν τα παγάκια στον φρεντοτσίνο. Έτσι τα ζώα παραμένουν στους δρόμους να τα πατάνε ξανά και ξανά τα αυτοκίνητα μέχρι να γίνουν ένα με την άσφαλτο και να εξαφανιστούν οριστικά..
Στην Κάινα Χανίων οι μαζικές δηλητηριάσεις ζώων συνεχίζονται. Και συνεχίζονται γιατί στην τοπική κοινότητα αυτό είναι αποδεκτό. Πέρυσι ο φρενοβλαβής δολοφόνος χτύπησε δύο φορές με απανωτές φόλες μέσα στον ίδιο μήνα. Και φέτος συνέχισε ανενόχλητος το έργο του. Φτάσαμε στους 80 θανάτους. Οι διαμαρτυρίες πολιτών και σωματείων από όλο τον κόσμο δεν ήταν ικανές να τον σταματήσουν. Λογικό, αφού έχει την συγκάλυψη όλου του χωριού. Στην Κάινα οι κάτοικοι ξέρουν ως και τι χρώμα κάλτσες φοράει ο καθένας, δεν γίνεται να μην ξέρουν ποιος είναι ο δολοφόνος. Συγκαλύπτουν όλοι μαζί ένα έγκλημα. Τους έχω νέα: κι εμείς ξέρουμε ποιος είναι και ποιοι τον συγκαλύπτουν κι επειδή δεν έχει καθόλου πλάκα πια, θα φροντίσουμε το χωριό να μείνει για πάντα χαραγμένο στη συνείδηση όλου του πλανήτη ως τόπος φρίκης και μαρτυρίου. Και θα εξαφανιστεί για πάντα από τον τουριστικό χάρτη. Τι κρίμα!
Φιλοξενία ιστοσελίδας Operon