Για να τη φάμε βράζουμε σε μια κατσαρόλα νερό και προσθέτουμε την σαλικόρνια να ζεματιστεί για 4-5 λεπτά.
Μια ωραία ιστοριά για τα "Βενιζελικά" γλυκά της Λήμνου
Όταν ήρθε ο Βενιζέλος στη Λήμνο το 1933, το πολεμικό πλοίο τον αποβίβασε στο Ρωμέικο γιαλό, κοντά στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Η κοσμοσυρροή ήταν πολύ μεγάλη και ο ενθουσιασμός του κόσμου είχε φθάσει στο ζενίθ. Κυριολεκτικά τον υποδέχθηκε όλη η Λήμνος. Το κοριτσάκι, η Βαγγέλα του πρόσφερε λουλούδια και ήταν συνέχεια δίπλα του, ήταν το μπαστούνι του Βενιζέλου, όπως λέει η ίδια. Εν πομπή τον συνόδευσαν μέχρι το τερραίν. Εκεί από την πολυκοσμία το κοριτσάκι έπεσε κάτω και παραλίγο να το ποδοπατήσουν, κάποιος φώναξε «το παιδί το παιδί», το σήκωσαν και ο Βενιζέλος το πήρε κοντά του και δεν το ξαναάφησε. Δίπλα στο τερραίν ήταν το σπίτι της Ελένης Δανέζη, θείας της Βαγγέλας Πολυταρίδη και παραδίπλα ένα άλλο σπίτι, όπου μπήκαν και τρατάρησαν στον Βενιζέλο τα περίφημα γλυκά, τα οποία πήραν το όνομά του. Για το πιο γλυκό θα κερνούσαν στο Βενιζέλο, είχε γίνει συζήτηση τις προηγούμενες ημέρες, από τις γυναίκες της φιλοπτώχου, οι οποίες είχαν και την ευθύνη της υποδοχής του. Το συγκεκριμένο γλυκό το πρότεινε η αδελφή της Βαγγέλας, η Φωτεινή, η οποία ήταν κοπέλα τότε, πολύ έξυπνη και η οποία βρήκε τραγικό θάνατο μετά από λίγα χρόνια στην πυρκαϊά του Κινηματογράφου της Μύρινας. «Να τον κεράσουμε αυτές τις μπάλες με το αμύγδαλο, που είναι πολύ νόστιμες» είπε. Τα γλυκά δεν είχαν όνομα τότε. Στον Βενιζέλο άρεσαν πολύ και ζήτησε και δεύτερο γλυκό. Από τότε τα ονόμασαν «Βενιζελικά». Το ίδιο γλυκό προσέφεραν και στο βασιλιά που είχε έρθει αργότερα στη Λήμνο.
(από την εφημερίδα «Η Φωνή της Ατσικής»)
* τα καλύτερα βενιζελικά στο νησί τα φτιάχνει η κυρία Μυρσίνη Χρυσοκεφάλου στο εργαστήρι Κασπακ'νές Λιχουδίες στον Κάσπακα.
