Καλή σχολική χρονιά. Με την ελπίδα, πως κάποτε θα αντικρύσουμε το σχολειό, που θα διδάσκει στα παιδιά την αγάπη για την αυτοβελτίωση, την αποστροφή στη φυγοπονία, το μεράκι για την δια βίου μάθηση.
Τότε μόνο, θα χουμε καταφέρει πλήγμα στην μεγαλύτερη παθογένεια της χώρας.
Το φωτορεπορτάζ είναι απο τον σημερινό αγιασμό στο 2ο Δημοτικό σχολείο της Μύρινας. Ένα σχολείο που δημιουργήθηκε απο το μηδέν σε λίγες βδομάδες.
Ένα σχολείο ανάγκης, που έπρεπε να φιλοξενήσει 180 παιδιά, γιατί το δικό τους γρεμίστηκε, για να κατασκευαστεί καινούριο. Θα μπορούσε να ήταν δικαιολογία για κάποιους. "Δε βαριέσαι. Προσωρινό άρα πρόχειρο". Αντίθετως ήταν πρόκληση που την κέρδισαν. Προσωρινό ναι, αλλά απολύτως λειτουργικό, με όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές.
Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους δούλευαν μέχρι την τελευταία στιγμή, για να παραδώσουν ένα σχολείο προσωρινό, αλλά όχι πρόχειρο.
Γιατί υπάρχει και αυτή η Ελλάδα.
Κόντρα στην άλλη Ελλάδα, που συγκαλει τεχνική συνάντηση μόλις σήμερα, για να προωθηθεί η απαιτούμενη νομική ρύθμιση, μήπως και πληρωθούν οι μεταφορείς, για να μπορούν τα παιδιά να μεταφέρονται στα σχολεία.... Μόλις σήμερα....
Αχ Ελλάδα!
Gallery
