Οι δυνάμεις μας είχαν φτάσει πλέον στα όριά τους και το τρίτο ποδήλατο της παρέας εγκατέλειψε τη διαδρομή, αφήνοντας μας μια αίσθηση μελαγχολίας και ένα τεράστιο ερωτηματικό: «θα τα καταφέρουμε?».
Οι οδηγοί των εταιριών NIGHTFOX και DRIFT HELLAS μας εμψύχωναν λέγοντας μας«μια ανηφόρα είναι, εκμεταλλευτείτε σωστά τις ταχύτητες σας» και εμείς, με βαριές τις ανάσες και τα πετάλ, συνεχίσαμε, ώσπου επιτέλους φτάσαμε στην κορυφή… από εκεί αντικρίσαμε τις Αμμοθίνες της Λήμνου, δηλαδή τεράστιους αμμόλοφους που θυμίζουνΣαχάρα.
Μια φωνή από το ένα αμάξι άρχισε να φωνάζει «Λαμπρίδη είσαι στο στοιχείο σου», ο οποίος αφήνοντας τον συνοδηγό του, Στέλιο Συκιάρη, και χωρίς φρένα άρχισε να τρέχει στην κατηφόρα μετατρεπόμενος σε κινούμενη βολίδα!Το μόνο εμπόδιο μέχρι την παραλία ήταν μια μικρή ανηφόρα του 1 χιλιομέτρου με κλίση 10%.
Εντωμεταξύ, το αυτοκίνητο της DRIFT είχε ήδη προπορευθεί για να φωτογραφήσει το τοπίο τωνΑμμοθινών, ώστε να θυμηθούμε ξανά τις περσινές μας αναμνήσεις από το sandboard που έκαναν οι snowboardholics το καλοκαίρι του 2012.
Φτάνοντας κάτω στην παραλία, ανηφορίσαμε μετά για τις Αμμοθίνες, ένα από τα πλέον κατάλληλα μέρη για ΜΤΒ, αφού ο δρόμος για εκεί είναι όλο χώμα και πέτρα, συνδυάζοντας ανηφόρα με κατηφόρα. Φυσικά στην επιστροφή προς τον κεντρικό δρόμο, αφήσαμε πίσω τα jeep που μας συνόδευαν και τρέχαμε σαν τρελαμένοι επάνω στο ανώμαλο έδαφος!
Φτάνοντας στον κεντρικό δρόμο και μετά από ένα απαραίτητο γρασάρισμα των ποδηλάτων, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Πλησιάζοντας στις Σαρδές η ανηφόρα πλέον μας φάνταζε βουνό και ο ιδρώτας κυλούσε ασταμάτητα.
Τα jel διαδεχόντουσαν το ένα το άλλο και ένας τσομπάνης από το μαντρί του φώναζε «δώστου-δώστου, τελειώνετε!».
Τα χέρια και τα πόδια μας αρχίσαν να τρέμουν κι ο επικεφαλής ασφαλείας επέμενε για την αντικατάσταση των ποδηλάτων μας σε hardtail.. ούτε και αυτή την φορά πήρε απάντηση.
Η ώρα είχε πάει 17.30 και η ζέστη ήταν αφόρητη.
Μας απέμεναν άλλα 2 χωριά.. με το βλέμμα στραμμένο προς τη θάλασσα, τα σασμάν αν κελαηδάνε και τις ταχύτητες να διαδέχονται η μία την άλλη φτάσαμε στον Άγιο Ιωάννη, όπου δεν αντέξαμε και κάναμε μία σύντομη βουτιά!
Μας έμενε μόνο ο Κάσπακας μας φώναζαν από τα αυτοκίνητα, κάντε κουράγιο!!!
Το suportbike με την γυναίκα της παρέας μας ξαναβγήκε στο δρόμο για να μας εμψυχώσει και παίρνοντας βαθιά ανάσα και με τα χέρια στο τιμόνι να τρέμουν συνεχίσαμε.
Μας έμεναν μόνο 4 χιλιόμετρα για να πετύχουμε το στόχο μας και είχαμε ήδη διανύσει 200 χιλιόμετρα, με ένα τελευταίο καρφί να απομένει.
Η μουσικά από τα οχήματα ασφαλείας βαρούσε δυνατά δίνοντας ρυθμό στα πετάλια μας.
Σε λιγότερο από 10 λεπτά φτάσαμε στη Μύρινα, με τους ποδηλάτες μας εξουθενωμένους αλλά και συγκινημένους που τα καταφέρανε!
Στην επιστροφή μας για τον Κοντιά οι πολύ φιλόξενοι κάτοικοι μας περίμεναν με πλούσια εδέσματα!
Λήμνος, ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του Βόρειου Αιγαίου με πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους, όμορφα τοπία και παράξενους γεωλογικούς σχηματισμούς.
Διαβάστε ακόμη: O γύρος της Λήμνου με Mountain Bike part 1 (204 km)
https://mail.limnosfm100.gr/limnos/item/5849-o-gyros-tis-limnou-me-mountain-bike-part-2-204-km.html#sigProId7b319b52f2
