18.08.2014 | 20:15

Μάγεψε και μαγεύτηκε ο Β. Λέκκας χθες στο αρχαίο Θέατρο της Ηφαιστίας (photos)

Συντάκτρια: Δέσποινα Βασιλειάδου

Κατηγορία: Λήμνος

Είχε όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε μια εκπληκτική βραδιά για όσους βρέθηκαν χθες στο αρχαίο θέατρο της Ηφαιστίας. Και κάπως έτσι τελικά κύλησαν τα πράγματα, αν και οι θεοί δεν ήταν αρωγοί. Αν και ο "από μηχανής Θεός" δεν εμφανίστηκε χθες στο κοίλο του θεάτρου.

Ο άνεμος λυσσομανούσε στην κυριολεξία από την αρχή μέχρι το τέλος της μουσικής παράστασης και ήταν σαν να πήγαμε με καλοκαιρινή αμφίεση στις πέτρινες κερκίδες του θεάτρου, κάποιο παγωμένο βράδυ του χειμώνα.

Όμως το ακουστικό δρώμενο του θεάτρου ήταν μαγευτικό. Τόσο που ο λυσσασμένος άνεμος έπρεπε να προσπαθήσει πιότερο για να μας αποσπάσει την προσοχή από τους ήχους που χάιδευαν τα αυτιά!

Δεν υπήρξε κανείς που να μην σιγοτραγουδήσει με το Βασίλη Λέκκα την ιστορία του Κεμάλ, του νεαρού πρίγκιπα της ανατολής, ή τους στίχους του Γκάτσου στον Εφιάλτη της Περσεφόνης, που ερμήνευσε μοναδικά η Νανά Μπινοπούλου.

Και ενδιάμεσα σε όλα αυτά, αποσπάσματα συμπυκνωμένης σοφίας και αλήθειας του Μάνου.

"Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε. Γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε. Από την ώρα που ο Frankenstein γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, o κόσμος προχωράει μαθηματικά στην εκμηδένιση του. Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά είναι που συνήθισε να φοβάται".

Και μετά, πάλι ήχοι ευγενικοί, μελωδικοί από το δίδυμο που τράβηξε χθες πάνω του, όλη μας την προσοχή. Ο Βασίλης Λέκκας με το δυναμικό λυρισμό του. Με την άψογη ερμηνεία ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Και με την σκηνική παρουσία που τον χαρακτηρίζει. Αστείρευτη επαναστατικότητα σε μια φιγούρα σχεδόν ασάλευτη.

Μαζί του η θαυμάσια τραγουδίστρια Νανά Μπινοπούλου. Που στη μέχρι τώρα καριέρα της έχει συνεργαστεί με μεγάλους μουσικοσυνθέτες όπως ο Ξυδάκης, ο Σπανός και ο Ξαρχάκος.

Έπειτα, πάλι απαγγελία αποσπασμάτων του Μάνου.

"Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας. Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος".

Και στο τέλος τα αποκαλυπτήρια. Η κιθαρίστρια Στέλλα Κυπραίου είχε να συναντηθεί με τον Βασίλη 20 χρόνια. Συνυπήρχαν στην ορχήστρα του Χατζηδάκι από το 1979 μέχρι το θάνατό του, το 1994. Ξανασυναντήθηκαν χθες, 20 χρόνια μετά, στο επιβλητικό θέατρο της Ηφαιστίας.

Και ο Λημνιός Ιωάννης Ψάρρας από τη Ν. Κούταλη. Ήταν έκείνος που έντυσε την μουσική παράσταση με κείμενα του Χατζηδάκι. Με ι. Γιατί έτσι επιθυμούσε ο ίδιος να γράφει το επίθετό του...

Ήταν εν τέλει μια καταπληκτική μουσική παράσταση. Που μετέφερε με απόλυτη ευκολία στους θεατές την ένταση και τη συγκίνηση τραγουδιών που εντάσσονται στη νεότερη μυθολογία του τόπου μας.