Γράφει η Δέσποινα Βασιλειάδου

"Γιοί & κόρες". Μια απ τις καλύτερες, σύμφωνα με τις κριτικές, θεατρικές παραστάσεις της φετινής χρονιάς, συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών, θα ξεκινούσε σε λίγο. Μάλιστα, οι πρώτοι θεατές, υπό το ειδυλλιακό δειλινό, στον επιβλητικό χώρο του αρχαίου θεάτρου της Ηφαιστείας στη Λήμνο, παρακολουθούσαν ήδη, τις τελευταίες πρόβες των ηθοποιών.

Γράφει ο Σπύρος Σεραφείμ | Protagon

Ο Τερζόπουλος σταματά την κυκλοφορία του περιοδικού Μίκυ Μάους και των λοιπών αγαπημένων εκδόσεων, που μαζί του μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Πέρασαν, σχεδόν, 48 χρόνια γέλιου...

Το διάβασα και δεν το πίστευα, βασικά δεν ήθελα να το πιστέψω. Ο κύριος Χρήστος Τερζόπουλος, εκδότης αυτών των κόμικς, όμως, το  είχε γράψει στο facebook, δίχως καμία καρτουνιά: «η διακοπή της έκδοσης των περιοδικών δεν ήταν μια επιπόλαια και ξαφνική επιλογή». Φίλη που εργαζόταν εκεί, μου είχε πει ότι εδώ και καιρό έψαχναν να βρουν μια λύση που θα εξασφάλιζε τη βιωσιμότητα της επιχείρησης, αλλά εις μάτην: Το πιο αγαπητό ποντίκι στον κόσμο, μαζί την υπόλοιπη τρελοπαρέα των υπολοίπων εκδόσεων, δε θα υπάρχει σε νέα έκδοση, έπεσε κι αυτό στη φάκα της οικονομικής κρίσης.

Γράφει ο Θεόδωρος Μπαβέας

Ο ολυμπιονίκης Παναγιώτης Μαγδανής είναι και παγκόσμιος πρωταθλητής είναι επίλεκτος μεταξύ των επίλεκτων στην παγκόσμια κωπηλατική κοινότητα   Είναι ο κωπηλάτης της Λήμνου ,που με την αγάπη , την συμπαράσταση της οικογενείας του, τη σωματική του διάπλαση, τη δύναμη, μεθοδικότητα και θέληση, καθώς και συστηματική προπόνηση του Γιάννη Λιτσακη, κατέκτησε τις πιο σπουδαίες παγκόσμιες διακρίσεις και αισθάνθηκε την μεγαλοσύνη ,την αξία και την σημασία της νίκης η οποία είναι αποτέλεσμα μιας επίπονης αθλητικής παιδείας, από τα καταγάλανα πρωινά στο Ρωμαίικο γιαλό και τα ρηχά νερά μέχρι στους παγκοσμίους κωπηλατικούς στίβους του κόσμου !

Γράφει ο Θεόδωρος Ζαρέτος | Μεταρρύθμιση

Η κρίση δεν υποχωρεί. Βαθαίνει. Οι πραγματικές μικρές βελτιώσεις που έχουν γίνει στη διοικητική μηχανή και στη δημοσιονομική κατάσταση, δεν συνιστούν άξονες ξεπεράσματος της κρίσης. Κάθε άλλο.

του Ηλία Μαγκλίνη | Καθημερινή

Το ότι η δημοσιογραφία περνά δύσκολες στιγμές δεν χρειαζόταν να ξεσπάσει η οικονομική κρίση για να το καταλάβουμε. Όπως πολύ εύστοχα είπε φίλος και συνάδελφος πριν από λίγα χρόνια, αναφερόμενος στην κυριαρχία των νέων μέσων πληροφορίας και επικοινωνίας: «Νιώθω σαν τον πεταλωτή αλόγων στο Ντιτρόιτ του 1910, όταν ο Χένρι Φορντ ξεκινούσε την αυτοκινητοβιομηχανία του…»

Γράφει ο Αντώνης Φουρλής | Protagon

Καθώς οι Μουσουλμάνοι γέμιζαν τα τζαμιά χθες το απόγευμα στη Συρία για να προσευχηθούν, ο χρόνος μετρούσε ήδη αντίστροφα. Η προσωπική μου αίσθηση, είναι ότι αποτελεί πλέον ζήτημα 24ώρων η έναρξη της αμερικανο-συμμαχικής (;) επέμβασης. Δεν είναι θέμα το «αν» - είναι θέμα το πότε. Και είναι μία επιχείρηση που δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία προηγούμενη. Η απόφαση του Ομπάμα να κάνει αυτό το βήμα, ίσως είναι η δυσκολότερη που έχει λάβει μέχρι σήμερα. Οι Αμερικανοί μιλούν για «επιχείρηση», αλλά για τον Άσαντ είναι πόλεμος μέχρι τελικής πτώσεως.

Γράφει ο Σταύρος Τσακυράκης

Ως γνωστόν, είμαστε από τους πιο οικολογικά ευαίσθητους λαούς στον κόσμο. Ιδιαίτερα η τοπική αυτοδιοίκηση μας είναι από τις πιο πράσινες στην υφήλιο. Χιλιάδες οι προσφυγές για την ακύρωση έργων που βλάπτουν το περιβάλλον κατατίθενται στο ΣτΕ και χιλιάδες ακίνητα δεσμεύονται για τη δημιουργία πράσινων χώρων. Ένα μικρό θέμα έχει ξεφύγει από την ευαισθησία μας. Η κατασκευή και λειτουργία βιολογικών καθαρισμών αστικών λυμάτων. Τα αστικά λύματα εξακολουθούμε να τα πετάμε στη θάλασσα και στα ποτάμια μας.

Γράφει ο Γιώργος Παπαδάκης | Protagon

Όταν ήμουν μικρός είχα έναν καλό φίλο και συμμαθητή, τον Θωμά. Ο Θωμάς ζωγράφιζε πραγματικά υπέροχες αγιογραφίες και είχε ήδη τους πρώτους του πελάτες από το δημοτικό.

Προ διετίας, κοινή μας φίλη συνάντησε τον Θωμά. Εκείνος είχε μόλις τελειώσει την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), είχε ανοίξει ένα μικρό ατελιέ και σύντομα θα ξεκινούσε δουλειά σαν καθηγητής καλλιτεχνικών.

Ο Θωμάς ρώτησε τη φίλη μας για εμένα. Εκείνη τον ενημέρωσε πως ζω στο εξωτερικό και προσφέρθηκε να του δώσει το email μου, οπότε ο Θωμάς απάντησε ότι έχει έναν φίλο που γνωρίζει πώς να στείλει email.

Γιώργος Σιακαντάρης | ΤΑ ΝΕΑ

Κάνω συχνά τις διακοπές μου σε μια παραλία που βρίσκεται κοντά στις Αλκυονίδες νήσους, από τη μεριά των ακτών της Βοιωτίας. Εκεί στα καταστήματα της περιοχής κάθε Σαββατοκύριακο, αλλά όχι μόνο, από τις 11 τη νύκτα μέχρι τις 5 το πρωί, σε υπαίθριους χώρους, γίνεται ένα παιχνίδι ανταγωνισμού για το ποιος θα παίξει πιο δυνατά «ζωντανή» μουσική, δημιουργώντας μια ηχητική κόλαση για τους μη θαμώνες τους, αλλά ίσως και για τους θαμώνες τους. Τη λήξη του «ζωντανού» θορύβου ακολουθούν οι φωνές και τα μαρσαρίσματα των κορυβαντιώντων. Και αν φυσικά κανείς νομίζει πως μετά «η φύση ησυχάζει» και μπορεί ανενόχλητος να αφεθεί στην αγκάλη του Μορφέα, πλανάται πλάνην οικτράν.

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης, Protagon

Όπως κάθε ιστορία, έτσι και αυτή, έχει τουλάχιστον δύο αφηγήσεις. Η κυνική λέει ότι ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα που πέτυχε κάτι ανεπανάληπτο: μέσα στην ίδια χρονιά αποκλείστηκε δύο φορές από την ίδια διοργάνωση. Τέλος. Εκεί που δεν έχεις μπακ να θέλεις να βάλεις δικηγόρο. Μία ζωή με δύο θανάτους. Βρικόλακας, στοιχειό, σαν αυτό που μας έχει φυτέψει στην ψυχή.